ปัญหาอุจจาระร่วงในเด็ก: ทำความรู้จักกับสาเหตุที่อาจมีทั้งแบคทีเรียและไวรัส 1. โรคอุจจาระร่วงคืออะไร? โรคอุจจาระร่วงเป็นปัญหาที่พบบ่อยในเด็ก, โดยเฉพาะเด็กที่มีอายุน้อยกว่า 2 ปี การศึกษาพบว่าเด็กกลุ่มนี้มีอาการอุจจาระร่วงประมาณ 5-6 ครั้งต่อปี สาเหตุหลักมาจากเชื้อไวรัสประมาณ 50-60%, เชื้อแบคทีเรียประมาณ 30%, และสาเหตุอื่นๆ เช่น อาหารเป็นพิษ 2. การเกิดของโรคอุจจาระร่วง โรคอุจจาระร่วงเกิดจากการรับประทานอาหารหรือดื่มน้ำที่มีเชื้อโรคปนเข้าไป การปนเปื้อนนี้ส่วนใหญ่เกิดจาก: การไม่ล้างมือให้สะอาด, หลังจากใช้ห้องน้ำ, ห้องส้วม, ก่อนปรุงอาหาร, หรือก่อนรับประทานอาหาร เด็กที่ชอบดูดหรืออมนิ้วมือและหยิบของที่ตกพื้นเข้าปาก การรับเชื้อจากการผสมนมโดยใช้น้ำที่ไม่ได้ต้มเดือดหรือขวดนมที่ไม่ได้ต้มให้สะอาดหรือไม่ได้ล้างมือ การทานอาหารที่เก็บไว้ค้างคืน,…

โรคมือเท้าปากในเด็ก: สิ่งที่คุณต้องรู้เพื่อปกป้อง โรคมือเท้าปากคืออะไร โรคมือเท้าปากเป็นโรคติดต่อที่พบบ่อยในเด็ก, โดยเฉพาะเด็กที่อายุน้อยกว่า 5 ปี, และมักมีการระบาดช่วงฤดูฝน สาเหตุเกิดจากเชื้อไวรัสกลุ่มเอนเตอโรไวรัส ซึ่งมีหลายสายพันธุ์ โรคนี้ส่วนใหญ่ไม่รุนแรง, แต่บางครั้งอาจเกิดพฤติกรรมรุนแรงและเสียชีวิตได้, โดยเฉพาะถ้ามีการติดเชื้อจากเชื้ออีวี 71 หรือ อีวี 71 การติดต่อโรคมือเท้าปาก เชื้อไวรัสแพร่ผ่านทางระบบทางเดินอาหารและการหายใจ, สามารถติดต่อโดยตรงจากการสัมผัสน้ำมูก, น้ำลาย, และอุจจาระของผู้ป่วย นอกจากนี้, การสัมผัสผ่านของเล่น, มือผู้เลี้ยงดู, น้ำ, และอาหารที่ปนเปื้อนเชื้อ โรคมือเท้าปากมักระบาดในโรงเรียน, ชั้นอนุบาล, หรือสถานรับเลี้ยงเด็ก,…

วันเด็กแห่งชาติ คำขวัญวันเด็ก ประวัติวันเด็ก คำขวัญวันเด็ก วันเด็กแห่งชาติในประเทศไทยถูกกำหนดให้เป็นวันที่เสาร์ที่ 2 ของเดือนมกราคม ซึ่งนับเป็นวันหยุดราชการ. นายกรัฐมนตรีไทยมีการให้คำขวัญเกี่ยวกับวันเด็กนี้. แม้ว่าวันเด็กแห่งชาติจะเป็นวันหยุดราชการ, แต่ไม่มีกำหนดให้มีการชดเชยในวันทำการถัดไป. วันเด็กแห่งชาติเปิดตัวครั้งแรกเมื่อวันที่ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2498, โดยในช่วงนั้นกำหนดให้วันจันทร์แรกของเดือนตุลาคมเป็นวันเด็กแห่งชาติ. แต่ในปี พ.ศ. 2506 มีมติเปลี่ยนแปลงวันเด็กแห่งชาติใหม่ให้เป็นวันเสาร์ที่ 2 ของเดือนมกราคม. การเปลี่ยนแปลงนี้ทำให้งานวันเด็กเริ่มจัดขึ้นในปี พ.ศ. 2508 เป็นต้นมา. ประวัติวันเด็ก วันเด็กแห่งชาติในประเทศไทยมีกำหนดการจัดขึ้นครั้งแรกในวันจันทร์แรกของเดือนตุลาคม พ.ศ.…

"การดูดนิ้วของเด็กวัยเบบี๋มีผลต่อการพัฒนาทางกายและจิตใจอย่างต่อเนื่องทั้งทางทางเลือกและการสร้างความสุขสำหรับทารกอย่างไรก็ตาม การดูดนิ้วที่เป็นปัญหาของระบบอาจส่งผลเสียในทางทันตกรรม และพัฒนาการทางจิตใจของเด็กได้เพราะเหตุนี้จึงเป็นสิ่งสำคัญที่คุณแม่ควรคำนึงถึง การดูดนิ้วและพัฒนาการ โดยปกติแล้วจะเริ่มดูดนิ้วราวอายุ 15 สัปดาห์ในครรภ์ และเมื่อเกิดมาจะเริ่มสนใจการดูดนิ้วอีกครั้งเมื่ออายุมากขึ้น 4 เดือนที่ต้องใช้ดูดนิ้วเป็นทางให้ลูกได้สัมผัสและเรียนรู้อีกครั้ง ร่างกายผ่านเริ่มต้น อย่างไรก็ตาม มุมมองมักจะเกิดในลักษณะการดูดนิ้วด้วยเช่นกัน ผลกระทบทางทันตกรรม การดูนิ้วดังกล่าวอาจเป็นเรื่องของทันตกรรม เช่น อาจเป็นฟันกราม, ฟันกรามหมายถึงหรือยื่น นอกจากนี้ การดูดนิ้วมากๆ ในอายุ 4 อาจเป็นเพราะจิตใจและถูกมองว่าเป็นเด็กไม่จำเป็นต้องโตตามปกติ ส่วนการดูดนิ้ว กิจกรรมที่ใช้มือ:ส่งเสริมกิจกรรมที่ต้องใช้มือโต้ตอบ, เช่น ชวนลูกมาช่วยทำอาหารหรือกิจกรรมที่ต้องใช้มือ. ติดตามดู:สังเกตจากลูกเมื่อไม่ได้ดูนิ้วเพื่อดูที่บวกเมื่อลูกไม่ดูดนิ้ว ดุ:ตรวจสอบดุลูกดูดนิ้ว เพราะอาจทำให้จิตใจของเขาเพิ่มนิสัยการดูดนิ้ว…