ประวัติและความสำคัญของวันเข้าพรรษา

ประวัติวันเข้าพรรษา วันเข้าพรรษา ในช่วงเวลาที่พระพุทธเจ้าประทับอยู่ที่วัดเวฬุวันในเมืองราชคฤห์ ปรากฏเหตุการณ์ที่มีนักบวชนออกจากพุทธศาสนาและปฏิบัติพิธีจาริก โดยมีพระภิกษุกลุ่มฉัพพัคคีย์จำนวน ๑,๕๐๐ รูปต่างๆ พาบริวารเดินทางไปตามที่ต่างๆ เพื่อปฏิบัติการจาริกตามประเพณีท้องถิ่นในช่วงจำพรรษาของพระภิกษุกลุ่มนี้ เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นในช่วงฤดูฝน เมื่อพระภิกษุส่วนใหญ่มักประจำที่วัดเพื่อฝึกฝนตนเอง เนื่องจากไม่มีพุทธานุญาตให้ภิกษุอยู่จำพรรษาในตอนต้นของพุทธกาล ชาวบ้านต่างๆ เริ่มติเตียนต่อพุทธศาสนาเนื่องจากพระภิกษุได้ทำลายนาข้าวในการจาริกของตน การเริ่มต้นของปัญหานี้ได้ถึงพระพุทธเจ้า ซึ่งทรงรับสั่งให้ประชุมสงฆ์และตรัสถามว่าเป็นเรื่องจริงหรือไม่ จากนั้นทรงบัญญัติให้พระภิกษุกลุ่มนี้ต้องอยู่จำพรรษาเป็นเวลา ๓ เดือนในฤดูฝน ตามหนังสือ "วันเข้าพรรษา" ที่จัดพิมพ์โดย สำนักงานคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ กระทรวงวัฒนธรรม ได้ระบุว่า ในกรณีที่มีเหตุจำเป็น พระพุทธเจ้าก็อนุญาตให้พระภิกษุไปค้างคืนที่ที่อื่นได้ ไม่เกิน ๗ วันโดยไม่ถือว่าเป็นการละเมิดข้อบังคับ…