“ปลากัดป่าและปลากัดทุ่ง: การแยกแยะสายพันธุ์แห่งปลากัดนี้”
ปลากัดป่าหรือปลากัดทุ่งเป็นสายพันธุ์ที่พบได้ตามแหล่งน้ำธรรมชาติทั่วไป ลักษณะทั่วไปของปลากัดป่านั้นคือขนาดเล็ก มีสีพื้นฐานเช่น สีเทาหม่น, สีเขียว, และสีน้ำตาล ปลากัดป่ามีความว่องไว, และทนทาน โดยสายพันธุ์ของปลากัดป่านี้ยังแบ่งออกเป็นหลายประการได้ เช่น ปลากัดป่าใต้, ปลากัดป่าอีสาน, และปลากัดป่ามหาชัย
ส่วนปลากัดหม้อหรือปลาลูกหม้อเป็นสายพันธุ์ที่ได้รับการพัฒนาจากปลากัดป่า กระบวนการนี้นำพ่อพันธุ์ปลากัดป่าที่มีลักษณะกัดเก่งและรูปร่างที่ดีมาผสมกับตัวเมียของปลากัดป่า ลูกปลาแรกที่เกิดขึ้นจะถูกเรียกว่า “ปลาสังกะสี” และเมื่อนำปลาสังกะสีไปเพาะเลี้ยงต่อไป ลูกปลาที่เกิดขึ้นในรุ่นถัดไปจะถูกเรียกว่า “ปลาลูกหม้อ” สายพันธุ์นี้มีขนาดใหญ่และมีความสวยงามมากกว่าปลากัดป่าและปลากัดสังกะสี สีของปลาลูกหม้อส่วนใหญ่คือ สีน้ำเงิน, สีแดง, และเขียวคราม”
“ปลากัดยักษ์และปลากัดมาเลย์: สองสายพันธุ์ที่เน้นความเป็นเอกลักษณ์”
ปลากัดยักษ์ (Giant Betta): เป็นสายพันธุ์ปลากัดที่ได้รับการพัฒนาโดยชาวไทยเอง ปลากัดยักษ์มีขนาดใหญ่กว่าสายพันธุ์ปลากัดอื่นๆ ถึงสองเท่า โดยมีขนาดมาตรฐานที่อยู่ที่ 2.5 นิ้วขึ้นไป ปลากัดยักษ์ถูกแบ่งออกเป็น 3 ประเภทหลัก ได้แก่ ปลากัดยักษ์คีบสั้น, ปลากัดยักษ์ครีบยาว, และปลากัดยักษ์ป่าหรือปลากัดหม้อยักษ์
ปลากัดมาเลย์ (Malay Betta): เป็นสายพันธุ์ปลากัดที่ได้รับความนิยมมากมาย เนื่องจากลักษณะหนังเหนียว, เกร็ดแน่น, และเกร็ดดุดัน บางคนอาจเรียกปลาพันธุ์นี้ว่า “ปลาลูกนอก” เนื่องจากมีต้นกำเนิดจากประเทศมาเลเซีย ท่าทางของปลากัดมาเลย์มีความเกรงขามและน่าสงสาร”
